من اینجا تنهام

يه روز بهم گفت : می ‌خوام باهات دوست باشم ؛ آخه مي‌دوني ؟!… من اينجا خيلي تنهام
 

 بهش لبخند زدم و گفتم : آره مي‌دونم ! فكر خوبيه ! من هم خيلي تنهام

يه روز ديگه بهم گفت : مي‌خوام تا ابد باهات بمونم ؛ آخه مي‌دوني ؟!… من اينجا خيلي تنهام

بهش لبخند زدم و گقتم : آره مي‌دونم ! فكر خوبيه ! من هم خيلي تنهام

يه روز ديگه گفت : مي ‌خوام برم يه جاي دور ، جايي كه هيچ مزاحمي نباشه

بعد كه همه چيز رو به راه شد تو هم بيا… آخه مي‌دوني ؟… من اينجا خيلي تنهام

بهش لبخند زدم و گفتم : آره مي‌دونم فكر خوبيه ! من هم خيلي تنهام

يه روز تو نامه ‌ش نوشت : من اينجا يه دوست پيدا كردم ! اخه ميدوني ؟!… من اينجا خيلي تنهام

براش يه لبخند كشيدم و زيرش نوشتم : آره مي‌ دونم فكر خوبيه ! من هم خيلي تنهام

روز بعد نوشت : من این دوستمو خیلی دوسش دارم… آخه مي ‌دوني ؟!… من اينجا خيلي تنهام

براش يه لبخند كشيدم و زيرش نوشتم : آره مي ‌دونم فكر خوبيه ! من هم خيلي تنهام

يه روز يه نامه نوشت و توش نوشت : من قراره اينجا با اين دوستم تا ابد زندگي كنم ! آخه مي‌دوني ؟!… من اينجا خيلي تنهام

براش يه لبخند كشيدم و زيرش نوشتم : آره مي‌دونم ! فكر خوبيه ! من هم خيلي تنهام

حالا ديگه اون تنها نيست و من از اين بابت خيلی خوشحالم

ولي چيزي که نمي دونه اينه که

«من هنوزم خيلي تنهام